Χριστόφιας: «Να αντισταθούμε στις προσπάθειες των νοσταλγών της ΕΟΚΑ Β»

Η επίτευξη λύσης στο Κυπριακό δεν επιτυγχάνεται με μεγάλα και ανέξοδα λόγια, τονίζει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας, προσθέτοντας ότι η επίλυση του προβλήματος επιβάλλει την οριοθέτηση ρεαλιστικών στόχων και τη διαμόρφωση ρεαλιστικής πολιτικής που να εμφορείται από αρχές. ...

Μιλώντας απόψε στην εκδήλωση καταδίκης του φασιστικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974 που οργάνωσε ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Δημοκρατικών Αντιστασιακών, στο Μνημείο Ηρώων στη Λεμεσό, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε ότι «βρισκόμαστε για μια ακόμα φορά εδώ για να τιμήσουμε την Αντίσταση στο πραξικόπημα και όλους τους αντιστασιακούς πεσόντες ήρωες μα και ζώντες συναγωνιστές».

Σημείωσε ότι «οι δημοκρατικές, προοδευτικές δυνάμεις αγωνίστηκαν να αποτρέψουν την τραγωδία. Δυστυχώς, όμως, δεν έγινε κατορθωτό. Το μέγεθος της συνομωσίας και της προδοσίας ήταν τόσο μεγάλο, που τελικά το κακό έγινε. Η Χούντα και η ΕΟΚΑ Β’, διενήργησαν το πραξικόπημα για να φέρουν τάχα την ένωση με την Ελλάδα. Αντί όμως την ένωση, έφεραν την ντε φάκτο διχοτόμηση».

«Οι πρωταγωνιστές του πραξικοπήματος», πρόσθεσε, «δεν μπορούν να πιστωθούν με αφροσύνη. Δεν μπορεί να τους παρέχεται το ελαφρυντικό ότι ξεγελάστηκαν και ότι δεν γνώριζαν. Όλοι γνώριζαν και όλα ήταν γνωστά».
«Είναι γι’ αυτό», τόνισε, «που οι πράξεις των πρωταγωνιστών του πραξικοπήματος αποτελούν εσχάτη προδοσία».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε ότι «το ταξίδι της μνήμης στο παρελθόν έχει το χαρακτήρα του αναστοχασμού των γεγονότων και των συνθηκών που οδήγησαν στην κυπριακή τραγωδία, ώστε να αντλούνται τα ορθά διδάγματα και στη βάση τους να οριοθετείται η πορεία προς τα μπροστά».
«Ένα από τα διδάγματα που ξεχωρίζει», όπως είπε, «είναι ότι τα μεγάλα λόγια και τα κούφια συνθήματα, δεν βοηθούν στη διαμόρφωση ορθής πορείας. Αντίθετα, παραπλανούν και παρασύρουν στην καταστροφή. Έτσι, έγινε στην Κύπρο».

Σημείωσε ότι «η περίοδος πριν το δίδυμο έγκλημα του 1974, είχε συνοδευτεί από πολλά εύηχα και υπερπατριωτικά συνθήματα. Είχε συνοδευτεί από ρητορική ψηλών τόνων, από μεγάλα και ψεύτικα λόγια, με τα οποία οι φασίστες τρομοκράτες της ΕΟΚΑ Β’ και η χούντα των Αθηνών προσπαθούσαν να νομιμοποιήσουν το καταστροφικό τους έργο».
«Το ξεπέρασμα των δυσκολιών και η επίτευξη λύσης στο Κυπριακό δεν επιτυγχάνεται με μεγάλα και ανέξοδα λόγια. Η επίλυση του προβλήματος επιβάλλει την ύπαρξη έγκυρης και αντικειμενικής ανάλυσης όλων των δεδομένων, την οριοθέτηση ρεαλιστικών στόχων και τη διαμόρφωση ρεαλιστικής πολιτικής που να εμφορείται από αρχές. Η γραμμή την οποία χάραξε ο Μακάριος, μετά την καταστροφή του 1974, είναι αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης», συμπλήρωσε.

Είπε ότι «ο Μακάριος, αξιολογώντας όλα τα δεδομένα που προέκυψαν από την εισβολή και όλα όσα αυτή προκάλεσε –την κατοχή, την προσφυγιά, το ντε φάκτο εδαφικό και πληθυσμιακό διαχωρισμό- κατέληξε στο ορθό συμπέρασμα ότι μόνο μέσα από λύση ομοσπονδίας θα μπορούσε να τερματιστεί η κατοχή και να επανενωθούν η Κύπρος και ο λαός της».
Ο Μακάριος, πρόσθεσε, «ορθά προχώρησε το 1977 και συνομολόγησε το συμβιβασμό της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Αυτός ο συμβιβασμός διαλεκτικά αποτελεί σύζευξη του ρεαλισμού με τις αρχές».

Αυτός ο συμβιβασμός, συνέχισε, «καθοδήγησε την πολιτική όλων των προέδρων και κυβερνήσεων, από το 1977 μέχρι και σήμερα».
Τόνισε, παράλληλα, ότι «οι φωνές εναντίον της ομοσπονδίας, ποτέ δεν έλειψαν. Τα τελευταία χρόνια, όμως, αυτές οι φωνές έχουν ενταθεί. Η συνεχιζόμενη εκκρεμότητα στο Κυπριακό και η αδυναμία εξεύρεσης λύσης, παρέχει πρόσφορο έδαφος για την εμφάνιση μιας ρητορικής μεγάλων λόγων και ανέξοδων συνθημάτων, που έχουν ως βασικό άξονα την εγκατάλειψη της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και την ανάληψη προσπαθειών για επίτευξη λύσης από μηδενική βάση».

Προειδοποίησε ότι «αυτό το εύηχο σύνθημα, αν επιχειρηθεί να γίνει πράξη θα οδηγήσει στο οριστικό κλείσιμο του Κυπριακού και στην οριστική διχοτόμηση της Κύπρου».
«Ίσως ορισμένοι να θεωρούν ότι μέσα στις υφιστάμενες συνθήκες, η διχοτόμηση να αποτελεί την ενδεδειγμένη λύση. Αυτό όμως αποτελεί αυταπάτη. Η παγίωση της διχοτόμησης θα αποτελέσει την απαρχή για νέα δεινά και νέα μεγάλα προβλήματα για την Κύπρο και το λαό μας».
Όπως είπε, «διχοτόμηση σημαίνει μονιμοποίηση της κατοχής, σημαίνει τη δημιουργία συνόρων με την Τουρκία και τη συνεχή αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σημαίνει παραγραφή αναφαίρετων δικαιωμάτων του λαού μας. Οι πρόσφυγες μια για πάντα θα χάσουν την προοπτική της επιστροφής».

Ο Πρόεδρος Χριστόφιας τόνισε ότι «συνεχίζοντας τον αγώνα για επίτευξη λύσης που θα οδηγήσει στον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση του τόπου και του λαού, δεν θα πάψουμε να υπερασπιζόμαστε με σθένος τη δημοκρατία, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια του λαού μας διαφυλάττοντας ως κόρη οφθαλμού την ιστορική αλήθεια. Χρέος και καθήκον μας είναι να αποκρούουμε τεκμηριωμένα και με αποφασιστικότητα τις ενέργειες εκείνων που αποσκοπούν στην αθώωση όλων αυτών που γύρισαν τα όπλα κατά της πατρίδας μας».
«Δεν μπορεί», είπε, «σ’ αυτούς που κατάργησαν τη δημοκρατία να στήνονται προτομές και να κατατίθενται δάφνινα στεφάνια. Δεν μπορεί να δικαιολογείται η προδοτική πράξη υποστηρίζοντας έτσι απλά ότι όλοι εκτελούσαν διαταγές. Τέτοιες δηλώσεις και τοποθετήσεις προσβάλλουν τη μνήμη των ηρώων υπερασπιστών της δημοκρατίας, προσβάλλουν τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού μας».

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επεσήμανε ότι «ο λαός μας είναι θύμα του φασισμού. Για να δείξει την αποφασιστικότητά του να σταθεί στον τόπο του και να αγωνιστεί μέχρι την τελική δικαίωση, ο λαός μας πάντοτε βροντοφώναζε: «Ποτέ πια φασισμός».
«Στην περίοδο που διανύουμε», είπε, «αυτό το σύνθημα είναι πολύ επίκαιρο. Είναι πολύ επίκαιρο, γιατί ο φασισμός και η ακροδεξιά αναβιώνουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και σηκώνουν κεφάλι».
«Κι εμείς εδώ στην Κύπρο, έχουμε υποχρέωση να αντισταθούμε και να εμποδίσουμε τις προσπάθειες των νοσταλγών της ΕΟΚΑ Β’ και της Χούντας, να επανέλθουν στο πολιτικό προσκήνιο», πρόσθεσε.

«Γι’ αυτό», συνέχισε, « προ πολλού είχαμε προειδοποιήσει, αλλά συναντήσαμε τη χλεύη. Κατηγορηθήκαμε από κάποιους ότι αναμοχλεύουμε το παρελθόν και ότι βλέπουμε φαντάσματα. Ορισμένοι έτρεξαν κιόλας να δώσουν κάλυψη σε οργανωμένες φασιστικές καταστάσεις χαρακτηρίζοντας τις ως τάχα επιπόλαιους νέους και ως ατίθασα νιάτα που κατά βάθος αγαπούν την πατρίδα γι’ αυτό και διατυπώνουν ενδιαφέρουσες ιδέες. Η ιστορική εμπειρία πάμπολλες φορές έχει αποδείξει ότι ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με ανοχή. Η ανοχή σημαίνει συνενοχή».
Καταλήγοντας, είπε ότι «η αντιμετώπιση του φασισμού και της ακροδεξιάς επιβάλλει εγρήγορση, ενότητα, στήριξη των θεσμών, υπεράσπιση της δημοκρατίας».

SigmaLive